امروز میخوام بهتون یک سایتی رو معرفی کنم که خیلی های گروهش را میشناسند. سایتهای نگهبان و نردبان و نارنجی را به یاد می آورید ؟ همان سایت هایی که پست های بی نظیر اختصاصی داشتند با تعداد بازدید و بازدیدکنندگان عمومی ؟
متاسفانه به دلایل قانونی (!) این وب سایت ها متوقف شدند. امّا این تیم بی نظیر چند ماهی میشه که سایت جدیدشون رو افتتاح کردند و اسمش را Digiato گذاشتند امیدوارم از وب سایت جدید این تیم لذّت ببرید.
خیلی وقته میخوام این پست رو بنویسم وقت نکردم. اون گوشی که دست همه اعضای خانوادست، دشمن اصلی همه معاشرت های خانوادگیه ! هر کی هرجا که میره گوشی دستشه داره اینستاگرام چک میکنه، گروه های وایبرشو چک میکنه یا مشعوله کار کردن با گوشیشه !
بعضی اوقات دوست دارم از یه سری صحنه ها عکس بگیرم. کل خانواده بدون اینکه با هم حرف بزنن سرشون توی موبایل هاشونه و هر از چندگاهی لبخند میزنن، از خنده غش میکنن یا میگن آخی !
گوشی های هوشمند خیلی خوب هستن، خیلی زندگی رو راحت و جالبتر کردن، در آینده هم قراره نقش بسیار پررنگتری در زندگی ما داشته باشن، ولی نباید بگذاریم که یه سری قشنگی های ذات زندگیمون رو از ما بگیرن. ای کاش به خودمون و خانواده هامون خیانت نکنیم.
آنهایی که "از ایران" رفته اند همانطور که دارند یک غذای سر دستی درست می‌کنند تا تنهایی بخورند، فکر می‌کنند آنهایی که مانده‌ند الان دارند دور هم قورمه سبزی با برنج زعفرانی می‌خورند و جمعشان جمع است و می‌گویند و می‌خندند.
آنهایی که مانده اند "در ایران" همانطور که دارند یک غذای سر دستی درست می‌کنند فکر می‌کنند آنهایی که رفته‌ند الان دارند با دوستان جدیدشان گل می‌گویند و گل می‌شنوند و از آن غذاهایی می‌خورند که توی کتاب‌های آشپزی عکسش هست.
آنهایی که رفته‌ند فکر می‌کنند آنهایی که مانده‌ند همه‌ش با هم بیرونند. کافی‌شاپ، لواسان، بام تهران و درکه می‌روند. خرید می‌روند… با هم کیف دنیا را می‌کنند و آنها را که آن گوشه دنیا تک افتاده‌ند فراموش کرده‌ند.
آنهایی که مانده‌ند فکر می‌کنند آنهایی که رفته‌ند همه‌ش بار و دیسکو می‌روند و خیلی بهشان خوش می‌گذرد و آنها را که توی این جهنم گیر افتاده‌ند فراموش کرده‌ند.